Hallo, ik ben Kuba. Hallo, ik ben Kuba. Ik kom oorspronkelijk uit de Lackawanna-vallei in Pennsylvania. Ik begon echter met fietsen toen ik in 2012 naar Philadelphia verhuisde. Ik begon daar eten te bezorgen op mijn Raleigh Alyeska uit de jaren 80, rondhangend bij de coöperatie omdat ik mijn fiets meer kapot maakte dan ik me kon veroorloven om te repareren in de fietsenwinkel. Toen ik rond 2015, toen ik de drang kreeg om te reizen maar het geld niet had, bleek dat fietsen de manier was om het te laten gebeuren.
Ik kocht wat militaire overtollige items uit de jaren 40 en 50 bij de I Goldberg Army & Navy Store (RIP). Ik begon aan een reeks korte reizen, waaronder een die me in de herfst naar het zuiden naar Florida bracht. Ik had heel weinig geld en een banjolele. Ik reed toen naar het westen, maar crashte en scheurde mijn eerste toerfiets in Texas uit elkaar. Ik kocht een Bridgestone CB-1 uit de jaren 90 van Craigslist om door te gaan. Ik ben eindelijk in Californië aangekomen en heb een banjo gekocht op een zolder van Arroyo Grande. Ik bond het toen vast aan mijn met de hand gestikte longflap en reed het helemaal langs de westkust. De meeste dingen die ik bezit zijn oud, vol eigenaardigheden, en samen Frankensteined, en mijn huidige toertuig is niet anders.
Mijn Nishiki Ariel uit 1990 is opgezet als stealth-camper, bergcruiser, dumpster-duiker en banjopacker. Dit is de fiets zoals hij was tijdens een recente reis van Burlington, Vermont naar Brattleboro. Het gebruikte een mengsel van de Green Mountain Gravel Growler en VTXL, Roundabout Brattleboro en andere lokale suggesties. Deze fiets begon als een vrij alledaagse racefiets uit de vroege jaren 90 met banden van 26 x 5 cm, een drievoudige crank, platte stangen, triggershifters en een balhoofdstel met schroefdraad van 1 1/20 cm.
Ik verwisselde de vork voor de gesegmenteerde korst om een schijfwiel te gebruiken dat ik al bezat en maakte het achterwiel met een Bullseye vrijloopnaaf en een 27.5 Cliffhanger-wiel. De wielbasis is aanzienlijk vergroot door de grotere banden en vork, en de wielbasis is uitgeharkt om hem meer geschikt te maken voor bikepacking. De stuurpen was een + verzending NOS eBay-wonder, en de staven hebben verrassend veel handposities om te touren. Ik was in staat om die handposities te openen door mijn bel en shifter naar hun lichaam te verplaatsen. De plastic hendels zijn echter flexibel en maken het voor mij niet gemakkelijk om een band van 27,5×7 cm met een cantilever te stoppen.
Om de banden van 7 cm vrij te maken, moest ik mijn staande achtervorken iets krimpen en ook een laag profiel klembout vinden om mijn voorderailleur vast te houden. Het was vroeger een heel coole groenblauw en magenta splatter op zwart, maar ik heb alle verf verwijderd en het frame toch helder gecoat. Je kunt nog wat verf zien bij de voegen. Ik was te lui om te vijlen.
- Frame 1990 Nishiki Ariel
- Vorkkorst gescheiden
- Velgen WTB Asym (voor) / 27.5 Velocity Cliffhanger (achter)
- Naven Generieke steekas (voor)/Pink Bullseye vrijloop (achter)
- Banden WTB Ranger 27,5 x 7 cm
- Stuur Nitto Choco
- Balhoofd Diatech Melon Cup rollager
- Crankstel Raceface Turbine 32/46
- Pedalen Fyxation Mesa
- Cassette Sachs-Maillard 13-32 7 snelheden
- Derailleur Shimano Deore XT M737
- Remmen TRP Spyre wegschijf (voor)/Tektro Cantilever (achter).
- Versteller(s). Simplex klem op zadelbuis (voor), / Suntour Power Thumb – achter)
- Zadel Brooks – B17
- Zadelpen Algemene rechte zadelpen
- Stuurpen Modolo Tau
- Voortassen Rambler UL stuur roll-top prototype
- Frametassen Rambler frametas zonder rits
- Achtertassen Rambler Troubadour prototype/Rambler Wild 137 Tote/Rambler gewatteerde banjo-koffer met rolbodem
- Accessoiretassen Rambler stuurpen/hip point and shoot koffer
- Overige accessoires Blackburn bagagedrager / Pedros Tulio achter QR / Lezyne Micro Floor Drive
- Banjo jaren 60 Harmony Reso-Tone 5-snarige
Tegenwoordig maak ik ook kleine doe-het-zelf-tasaanpassingen voor mezelf en naaiuitrusting onder Rambler Bags om dingen te maken voor anderen die niet van ritsen, klittenband of andere gepatenteerde hardware houden die niet gemakkelijk te repareren is met onderdelen van een plaatselijke winkel. Dit zijn de prototypes die ik wilde uitproberen. De bartas, een 210gm roll-top tas met een maximale capaciteit van 20L en grote zijvakken voor een 2L fles, is de frametas. Het is een ontwerp zonder ritssluiting met haak- en koordsluitingen in randonneur-stijl.
De rugtassen zijn een verzameling spanners en riemen die ik de Troubadour noem. Ik heb het Troubadour-harnassysteem gemaakt nadat ik de meeste van mijn instrumenten had vernietigd tijdens het fietsen. Ik heb ze net aan mijn bagagedrager vastgemaakt. Deze versie heeft een groot gewatteerd harnas dat onder mijn stoel past en een Wald 137-toptas bevat. Dan is er nog een kleiner gevoerd harnas dat met een tegenspanband en lastheffers aan het grotere harnas kan worden bevestigd.
Het bevestigen van de hele set gebeurt via een externe plug. Het loopt tussen mijn Blackburn-rek en Brooks-zadellussen. Ook zitten er bandjes aan de onderkant om te voorkomen dat hij zijwaarts of naar achteren schuift. De stuurpencaddy is eigenlijk een rugzak-schouderriemtas die ik heb gemaakt voor mijn point-and-shoot-camera, maar hij klemt perfect aan een riem of staven. De banjo-tas met rolbodem was een brouwsel van de nacht vóór de reis, wanhopig om iets lichters en beter passend te maken dan de in de winkel gekochte hoes die ik had en om mijn ethos zonder ritsen toe te passen op een gigbag voor instrumenten.
