Wat is de ideale bikepackingroute? Hier zijn enkele gedachten over deze lastige, enigszins existentiële vraag
Een onvergetelijke bikepacking-trip wordt vaak gemaakt door de ervaringen onderweg: bluebird-weer met goede vrienden, serendipe wendingen, onvergetelijke dwaasheden, zelfs die onuitwisbare, hike-a-bike lijdensfeesten waar we met zo’n roze voorliefde op terugkijken. De route is een cruciaal onderdeel van het creëren van deze ervaring. Routeplanning is een kunst. Mensen die de tijd nemen om de route te verkennen en na te denken over de context van het pad, onverharde wegen en onverharde wegen, evenals de geologie en geschiedenis erin, zullen waarschijnlijk de beste routes maken.
Scott Morris kon een paar routes aanbevelen toen we in februari 2015 Arizona bezochten. Scott Morris, die de route de afgelopen jaren heeft ontwikkeld, stond erop dat we de Gila River Ramble zouden rijden. We hebben het gedaan, en het is zo perfect als elke route kan krijgen. Wat was het proces van het creëren van The Ramble? Dit zijn enkele punten om op te letten:
Houd Het Kort En Episch.
We houden van lange onverharde tochten van meerdere maanden op vreemde bodem, maar we houden ook van kortere routes tussen 80 en 200 mijl. Deze routes zijn een geweldige ontsnapping voor lange weekenden en kunnen worden gebruikt door mensen die geen tijd of geld hebben om een langere route zoals de GDMBR te doen. De Ramble bevindt zich aan de korte kant van deze schaal op slechts 101 mijl, maar is episch van ontwerp met een behoorlijk aantal harige bergkammen, steile beklimmingen, eindeloze jeeptracks en winderige singletracks. Het is meer een 3-daagse Sonoran Desert Saga dan een wandeling zoals de naam al aangeeft.
Het Kan Worden Gelust.
Er zijn veel geweldige attracties in de vorm van een route van punt naar punt, maar dat kan een paar uitdagingen opleveren. Een manier om een P2P-route te benaderen is als een heen- en terugreis; maar het is nooit zo leuk om op je stappen terug te keren en hetzelfde stuk pad twee keer te rijden. Andere opties voor P2P’s zijn om de route te pendelen met twee auto’s, of voor degenen die alleen rijden, voorzichtig zijn met de wind en terug liften naar het startpunt. Deze drie opties zijn niet ideaal, en ze kosten allemaal extra tijd. Een lus die begint en eindigt op dezelfde locatie is een goed idee. Soms vereist het ontwerpen van een lus de toevoeging van een stretchbestrating. Maar de Ramble toonde aan dat dit niet altijd waar is.
Laat Ruimte Voor Avontuur.
Een goede route geeft je een referentiekader en houvast, maar laat toch ruimte voor toeval en avontuur binnen zijn grenzen. Er zijn vaak enkele spannende mogelijkheden die worden geboden door het weer, de wildernis en toevallige ontmoetingen. Een goede route zal vaak een paar curveballs opleveren, zoals het overwoekerde gedeelte van de Stagecoach 400 of de door alligators geteisterde rivierovergangen van de Huracan 300.
Neem Een Hoofdgerecht.
Het recept voor een perfecte route begint met een primo stuk geologisch terrein, een prachtig National Forest, een prachtig landschap of een plaats met een historische context. In het ideale geval draait de route om een ongelooflijk stuk onverharde weg, grind of een uitgelicht pad, net als de Ramble met een prachtig stuk van de AZT dat als begin en einde van de route dient. De Ramble doorkruist ook de Superstition-bergen, die een lust voor het oog.
Breng De Smaken In Evenwicht.
Je kunt ook andere ingrediënten vinden, zoals mooie uitzichten, kronkelende onverharde wegen en uitstekende kampeermogelijkheden. Er kunnen ook uitdagende technische secties en hartverwarmende beklimmingen zijn. Balans is de sleutel. Een ongelooflijke route is een perfect getimede verhouding van marteling en gelukzaligheid, een die je mentale vuistpompen naar de maker van de routes laat deinen en hem of haar kort daarna zal vervloeken. Het is een complex web van strijd versus premie en focus versus driften, evenals werk versus ontspanning.
Scotts heeft de Ramble vaker gereden dan ik vingers heb, en met een goede reden vinkt het alle bovengenoemde vakjes aan. Dus toen ik hem vroeg hoe hij eraan kwam, was dit wat hij te zeggen had:
De lagere Gila is bijzonder vanwege zijn unieke geologie en stromende rivier, die zeldzaam is in de woestijn. Door de jaren heen is het rijden altijd goed geweest. Maar toen de Arizona National Scenic Trail in 2011 werd voltooid, ging het wandelen in de Gila van goed naar een van de beste plekken om te bikepacken, punt uit. Het 40 mijl lange stuk AZT dient als de ruggengraat van de route, maar laten we eerlijk zijn, zelfs de meest die-hard singletrack-fanaten willen niet dagenlang op een hard pad rijden. De sleutel tot de perfecte route is naar mijn mening het balanceren van het pad met aansluitende onverharde wegen waarmee je omhoog kunt kijken en jezelf kunt verliezen in het landschap (of herstellen een beetje). Je kunt bevoorraden, of gewoon in de wildernis blijven met je spullen en het zal zorgen voor een perfect weekend op de fiets.
Tips om een weekend fietsroute te maken
Het is een kunst om de ideale tijdcapsule van 2-3 dagen van een route te maken. Het gaat om het balanceren van uitdagingen en beloning, en het plaatsen van de perfecte campings in het midden. Wat maakt het uniek? Ongelooflijke uitzichten, geweldig terrein, eetgelegenheden, brouwerijen, epische paden, geweldige afdalingen en/of een geweldige camping. Misschien vindt u tijdens uw reis warmwaterbronnen en zwemgaten. Hier zijn enkele andere ideeën:
- 50 tot 200 mijl (128-322 km). is een uitstekende graadmeter voor een solide 2-daagse weekender route. Factoren die van invloed zijn op de lengte zijn onder meer de technische aard van de paden en de totale klimhoogte. Er is niets mis met een paar fietsen als ze plaatsen met elkaar verbinden die anders onmogelijk te bereiken zouden zijn.
- Gravel singletrack en fatbike specifieke routes zijn allemaal mogelijk. Mixen op kustterrein is een goed idee voor dikke fietsen. Voor gravelroutes kun je starten in een National Forest dat veel goede wegen heeft.
- Ontwerp het rond bezienswaardigheden . Het is een goed idee om routes te baseren op specifieke bezienswaardigheden of haltes. Wat dacht je van brouwerijen, historische monumenten, warmwaterbronnen, zwemgaten of schilderachtige uitzichtpunten?
- Voeg historische intriges toe. Bikepacking is een kans om dieper te graven in de landen waarover we rijden, dus het delen van hun verleden kan net zo interessant zijn als het ervaren ervan in het heden. Een historische context van de rit die je plant, kan hem doordringen met een rijke, tekstuele diepte die verder gaat dan de simpele sensatie van een fysiek avontuur.
- Creëer een ritme . Een route beginnen met een klim en eindigen met een klim is niet altijd leuk. Spreid de verhouding tussen lijden en beloning uit. Eindig het op een hoge noot als je kunt.
- Gebruik groene wegen . Wanneer u door stedelijke gebieden gaat, bind dan een groen- of fietsspecifiek pad aan. Elke route die het verkeer vermindert, is een goede optie.
- Plaats een goede camping . En plaats hem op een plek waar het normaal is om een dagrit te beëindigen. Deze mijlpalen helpen de route in evenwicht te houden.
- Let op de bevoorradingspunten . Deze zijn nogal voor de hand liggend, maar vergeet niet te plannen waar de bevoorradingspunten zijn in verhouding tot de afstand; hetzelfde geldt voor drinkbaar of filtreerbaar water.
- Houd het legaal. En het spreekt voor zich dat u altijd op legale paden en land moet blijven. .
Hier nog een paar foto’s van de Ramble. Blijf ons volgen voor meer berichten over routeplanning en navigatie.
